Başlamak İçin Cesaret
Başarı hevesini kaybetmeden başarısızlıktan başarısızlığa koşmaktır.
Winston Churchill -Kuruçeşme Dolce’den duvar yazısı
-Doğum günü sonrası ilk yazım
-Bir önceki “Cesaret Üzerine” yazısından cesaret alınarak sadece kendimle ilgili yazacağım ilk yazı
-İkinci otuz üç yazılık “Ben” bölümünün ilk yazısı
Blog ile birlikte yazma hikayemin başlangıç noktası, okuduğum, üzerinde çalıştığım bir çok farklı alanın nasıl birleşebildiğini keşfedebilmem olmuştu. Bu heves ile birlikte temelinde mutluluk olan otuz üç yazı ortaya çıktıO
Şu ana kadar bana sevimli gelen, kendi bakışımla örtüştürebildiğim ya da arkasında durmak için hiç de zorlanmadan bir kaç cümle söyleyebileceğim görüşlere ilişkin yazdım. Tavsiyelerde bulunmamaya bir şekilde dikkat etttim. Sadece referans göstererek mutluluğa ilişkin farklı görüşleri iş ya da aşk penceresinden anlatmak istedim. 10 adımda, üç dakikada çözülecek kısa hap çözümler sunmamaya, okuyucunun kendi yanıtlarını kendisinin bulabilmesi için sadece soru sormaya çalıştım. (Milton Erickson’un “Herkes tamdır.” prensibini seviyorum.) Buraya kadar gerçekten keyif aldım, bununla birlikte aynen böyle devam etmek sadece popüler felsefeden, sevdiğim kitaplardan ve filmlerden yola çıkarak bir şeyler yazmak biraz eksik gelmeye başladı. Bu noktadan sonra tüm cesaretimle kendimle ilgili yazmak istediğimi düşündüm. En azından bir sonraki otuz üç yazıyı... Daha zor olacağını biliyorum, ancak kendime daha iyi geleceğini de biliyorumO
Başlıyorum tekrar...
Dışardan birisi benim yaşamıma baktığında ilk cümlesi ne kadar şanslı olduğumu söylemek olacaktır. Hep gözlerinin içi gülen ve bana çok iyi gelen muhteşem birkocam ve keyif almak hakkında bana çok şey öğreten Emre, birlikte çalışmaktan, üretmekten ve tartışmaktan çok keyif aldığım iş ortaklarım ve arkadaşlarım, kendi istediğim işi yapabilme şımarıklığına izin verecek kadar finansal birikimim var çok şükürO Yine de insanoğlu bir şekilde huzursuz olmayı becerebiliyor, aslınd
a bu gelişim için, büyümek için rehaveti uzaklaştırmak için iyi bir huzursuzlukO
Daha farklı neler olabilir?
Daha farklı neler yapabilirim?
Daha farklı neler yaptığımda, yaşamımın diğer alanları ve çevremdekiler bu durumdan nasıl etkilenir?
Tüm bu kaşınma soruları sonrasında tekrar başlıyorum demeye karar verdimO Sahip olduklarıma daha da farkındalıkla şükredebilmek, daha da üretebilmek, daha mutlu olabilmek için cesur olmaya karar verdimO
1999 yılında Kalifornia Universitesinde hocam tüm sınıfa “Yaşam Planı” yazma ödevini verdiğinde, öncesinde kendimiz için yaşamda neleri önemli gördüğümüzü listelemizi istemişti. 38 yaşından gün aldığım ilk gün başlangıç yazısı olarak önce 11 yıl önceki listeme dönmek istedim.
- Daha çok gülmek, özellikle sabahları
- Sadece bana bir şeyler katabilen / iyi gelen insanlarla birlikte olmak
- Her yıl yeni bir şeyler öğrenmek
- Daha sosyal olmak
- Daha sağlıklı beslenmek
- Daha düzenli spor yapmak
- Ertelemeden hemen başlamak
- Sabırlı olmayı öğrenmek
Ne kadar ölçülebilir ve zaman tanımlı eylem adımları oldukları tartışmaya açık olmakla birlikte 11 yılda yol aldığımı, daha da alacak çok yolum olduğunu herkes gibi söyleyebilirim. Bugün yeni bir liste yapsam neler yazardım diye düşündüğümde ilk aklıma gelen “Koçluk” çalışmalarıyla bu süreci bütünleştirmek oldu. Şöyle ki, koçluk sürecinde yaptığım koçluk alan kişilerin daha farkındalıkla sahip oldukları potansiyellerini gerçekleştirmeleri için onlara soru sormak. Daha uyumlu, daha verimli bir süreç için koçluk alan kişileri iyi dinleyip (kocaman fil kulaklarıyla), iyi gözlemlemek ve devamında esneklik sergileyebilemek ve tüm bunları doğal ve içten yapabilmek işin ustalık kısmı olarak tanımlanıyor. Bu gelişim ve değişim sürecinde başlangıç noktası koç olarak ben olduğuma göre, daha kendi ile barışık bir koç olabilmek, kendimin daha iyi versiyonu olabilmek için bir önceki “Cesaret Üzerine”yazımdan aldığım cesaretle kendim ile ilgili yüksek sesle düşünüp, eylem planlarımı paylaşıp, nerelerde iyi sonuç aldığımı, nerelerde ders tekrarlamam gerektiğini paylaşmak istiyorum. Böyle bir deneysel çalışma, en azından kendi kendimi daha da disipline edebilemek için iyi bir başlangıç olacaktır.
1. Mine olmak
2. Farkındalıkla yaşamak
3. Basit güzeldir
4. Esnek olabilmek
5. Düzenli/ programlı olabilmek
6. Nazik olmak
7. Merak etmek –öğrenci kalabilmek
8. Şükür demek
9. Yardım etmek
10. Vefalı bir arkadaş/ dost olmak
11. Tadını çıkarmak ve gülmek
Seminer sonunda yapmayı sevdiğim kapanış konuşmamı bu aşamada kendim için tekrarlayabilirim. Nelere inandığım, hangi alanlarda gelişmek istediğimi belirlemek iyi bir başlangıç noktası. Bir sonraki adım için kendime tavsiyem “başlamasının en kolay olduğunu” düşündüğüm ve “olası sonuçlarını en kısa sürede deneyimleyebileceğime” inandığım bir maddeyi seçmek olacaktır. Devamında sadece bu konuya odaklanmak, bu konuda pratik kazanmak için çalışmak değişimi hızlandıracaktır.
Küçük ipucu: Başlangıç için kredimin olduğu alanlar ve nazımın geçtiği kişiler ile çalışmak “evyah olmayacak” krizini en az hasarla atlatmak için motivasyon desteği sağlayacaktır.
Hadi bakalım MineO
Dördüncü Madde: Daha esnek olmakla başlıyorum
Ne istiyorum? Kendi davranış kalıplarımı tanımlayıp bir hafta boyunca kendi tarzımın tamamen dışında davranmaya çalışarak esneklik becerilerimi masaya yatırmak istiyorum.
En iyi sonuç ne olabilir? Benden farklı alışkanlık ve tutumları olan kişilerle daha rahat iletişim kurabilmek için bir adım atmak ve sonuç olarak daha rahat daha güçlü ilişkiler kurabilmek….
Marilyn Atkinson’dan son söz: Sonunda iyi yapmaya değerse, başında hata yapmaya da değer.
Son soru: Sizin de kendi listenizden yola çıkarak, ilk eylem adımınız ne olurdu?
